ทุกๆก้อนเมฆยังคงมีแสงสว่างแห่งความหวังอยู่เสมอ

ในขณะที่กำลังเขียนบทความนี้ ผมได้พยายามหลีกเลี่ยงใช้คำว่า โควิด-19 มาใช้เนื่องจากส่งผลลบให้แก่ผู้อ่านอย่างไร้ประโยชน์ ทุกๆที่ที่ผมมองและทุกสิ่งที่เราทำตอนนี้อาจได้รับผลกระทบทางตรงหรือโดยทางอ้อม มันยากมากที่จะมองโลกในแง่ดีท่ามกลางข่าวสารร้ายๆที่นับวันก็ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่ผมกำลังค้นหาแรงบันดาลใจที่จะเริ่มเขียนคำเริ่มต้นนั้น
ผมก็ได้รับวิดีโอหนึ่งจากเพื่อนร่วมงานโดยบังเอิญ วิดีโอนี้อาจเป็นวิดีโอที่มอบแรงบันดาลใจให้ผมที่สุดแห่งปีนี้เลยก็ว่าได้
วิดีโอความยาวสี่นาทีที่สรุปสถานการณ์ในปัจจุบันออกมาในเชิงบวก มันดีมาก ๆ จนอยากจะแบ่งปันและผมก็หวังว่าวิดีโอนี้จะทำให้วันของคุณมีชีวิตชีวาขึ้นเหมือนกัน

เข้าชมวิดีโอที่สร้างแรงบันดาลใจนี้ได้ที่ www.probablytomfoolery.com

หรือ https://www.youtube.com/watch?v=Nw5KQMXDiM4 หรือหาอ่านฉบับย่อได้ที่บทความด้านล่างนี้
เครดิตทั้งหมดของกลอนบทนี้แด่ผู้ประพันธ์บทกลอน กลอนนี้มีชื่อว่า The Great Realisation: ความจริงที่ยิ่งใหญ่

นี่คือโลกแห่งความสูญเสียและความน่าฉงนสงสัย
โลกแห่งความยากจนและความมั่งคั่ง
ย้อนกลับไปก่อนที่เราจะมาทำความเข้าใจถึงสาเหตุเบื้องหลังของปี 2020

คุณจะเห็นผู้คนมากมายเดินทางเพื่อมาทำธุรกิจข้ามแดน
มันเติบโตเร็วมากและใหญ่กว่าที่พวกเราได้วางแผนไว้
คนเรานั้นมีความต้องการอยู่เสมอ และมันก็เพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็ว
คุณสามารถที่จะมีอะไรก็ได้ที่ฝันในวันเดียวด้วยคลิกเดียว

เราเริ่มสังเกตว่าไม่มีบทสนทนาภายในครอบครัว
นั้นไม่ได้หมายความว่าพวกเขาไม่ได้พูดคุยกัน
แต่หมายความว่าพวกเขาถูกกลืนไปกับชีวิตการทำงานที่ไร้สมดุล

ดวงตาของเด็ก ๆ ดูเพิกเฉย และเด็กวัยหัดเดินก็มีโทรศัพท์กันทุกคนแล้ว
พวกเขากรองสิ่งที่ไม่สมบูรณ์แบบออกไป แต่ท่ามกลางเสียงเหล่านั้น พวกเขารู้สึกถึงความโดดเดียว

และทุก ๆ วันท้องฟ้าก็เริ่มขุ่นมัวขึ้นเรื่อย ๆ จนคุณมองไม่เห็นดวงดาว
เพราะอย่างนั้นเราถึงต้องนั่งเครื่องบินเพื่อจะเห็นมัน

ในขณะที่เบื้องล่างนั้นเต็มไปด้วยรถยนต์
เราติดกับการขับรถตลอดวันจนเป็นกิจวัตร
จนเราลืมวิธีการวิ่ง

เราถมทะเลด้วยพลาสติกเพราะขยะของเราไม่เคยถูกจำกัด
จนกระทั่ง วันที่คุณไปตกปลา คุณดึงคันเบ็ดขึ้นมาพร้อมกับพลาสติกปนเปื้อน

และในปี 2020 ที่ไวรัสตัวใหม่ได้เกิดขึ้น
รัฐบาลได้ออกมาจัดการและบอกพวกเราทุกคนให้กักตัว
ในขณะที่กำลังซ่อนท่ามกลางความกลัวตลอดเวลา ตัวตนสันชาตญาณของเราก็เริ่มกลับมา
พวกเราจำได้ที่จะยิ้ม
พวกเราเริ่มที่จะปรบมือเพื่อขอบคุณผู้อื่น
และเริ่มที่โทรไปหาคุณแม่

ในขณะที่กุญแจรถถูกฝุ่นเกาะ พวกเขาพยายามมองหาโอกาสที่จะได้ออกไปวิ่ง
เมื่อบนท้องฟ้าไม่มีนักเดินทาง โลกก็ได้กลับมาหายใจอีกครั้ง
และชายหาดก็ได้ให้กำเนิดชีวิตใหม่ (ลูกเต่าทะเล) ที่พากันคลานลงไปในทะเล

บางคนก็เริ่มเต้น ร้องเพลง หรือทำขนม
เราเติบโตมาและคุ้นเคยกับเรื่องเลวร้าย แต่เรื่องดี ๆ กำลังจะเกิดขึ้น
และเมื่อเราค้นพบวิธีรักษาและสามารถออกจากบ้านได้ เราทุกคนชอบโลกที่เป็นอยู่ตอนนี้มากกว่าที่มันเคยเป็น

นิสัยเก่า ๆ ได้สูญสิ้นไปและพวกเขาก็ทำสิ่งใหม่
ทุกการกระทำที่มีน้ำใจคือสิ่งที่ควรให้แก่กัน
แต่ทำไมถึงเป็นไวรัสที่ทำให้ทุกคนได้กลับมาอยู่ร่วมกัน-
คงเป็นเพราะเราต้องป่วยก่อนที่จะรู้สึกดีขึ้น
นี้เป็นเรื่องราวของจุดเริ่มต้นของสาเหตุที่เกิดขึ้นในปี 2020

เกี่ยวกับผู้เขียน (ทีมบรรณาธิการ)

KK Chong

คำพูดสร้างแรงบันดาลใจเก่า ๆ ทำให้ผมรู้สึกขนลุก ในทางตรงกันข้ามความคิดสร้างสรรค์และผู้คนได้เป็นแรงบันดาลใจให้กับผม ผมชอบอาหาร สุนัข การท่องเที่ยวและการมีสุขภาพที่ดี ไม่ใช่คนที่พอใจกับการย่ำอยู่กับที่นาน ๆ ผมรู้สึกขอบคุณโอกาสมากมายที่ได้ศึกษาและเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ที่เดลต้า ตั้งแต่ปี 2547 แล้วเจอกันใน LinkedIn  https://www.linkedin.com/in/chongkk/

แชร์