DET VOICE #30 การทบทวนด้วยความสุข พลังแห่งความเข้มแข็ง ความกตัญญู และจิตวิญญาณของปี 2568

เมื่อใกล้จะสิ้นปี อากาศก็อบอวลไปด้วยความหวังแห่งวันหยุดและกลิ่นอายแห่งการเฉลิมฉลองที่แสนอบอุ่น เมื่อก้าวเข้าสู่ปี 2569 เราจึงหยุดเพื่อทบทวน สำหรับทีมงานของเดลต้า อิเล็กทรอนิกส์ ปี 2568 นั้นเต็มไปด้วย “ภารกิจที่เป็นไปไม่ได้” ที่กลายเป็นชัยชนะ ฮีโร่ในชีวิตประจำวันที่สวมอุปกรณ์ป้องกันแทนผ้าคลุม และความมุ่งมั่นที่จะยิ้มรับความกดดันอยู่เสมอ

ในบทความพิเศษช่วงเทศกาลวันหยุดนี้ สมาชิกทีมสามคนจะมาเปิดเผย “เพลง” ประจำปีของพวกเขา ความปรารถนา “ที่หวังพึ่งปาฏิหาริย์” ที่อยากให้เกิดขึ้นในที่ทำงาน และเหตุการณ์สำคัญส่วนบุคคลที่กำหนดเส้นทางชีวิตของพวกเขา

เต้นรำฝ่าความไม่แน่นอน
นางสาวอนุสา เวินขุนทด EVSBG APE – Production

ถ้าอนุสาจะเปรียบปี 2568 ให้เป็นเพลง คงจะเป็นเพลงฮิตติดชาร์ตอย่าง “Koisuru Fortune Cookie” ที่จะเล่นซ้ำไปซ้ำมา เพลงนี้เปรียบเสมือนการเต้นรำตามจังหวะกับสิ่งที่ไม่แน่นอน “เราไม่รู้จริง ๆ ว่ากะต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น” อนุสากล่าว “คำสั่งเร่งด่วนและข้อผิดพลาดที่ซับซ้อนมาโดยไม่บอกกล่าว เราต้องหาจังหวะของเราให้เจอ”

การประสานงานของทีมต้องเผชิญกับการทดสอบครั้งสำคัญที่สุดในช่วงที่เกิดปัญหาคอขวดในการผลิตซึ่งดูเหมือนจะแก้ไขไม่ได้ แต่ด้วยการจัดการทำงานล่วงเวลาและการประสานความพยายาม พวกเขาก็ทำได้เกินเป้าหมาย อนุสายกความสำเร็จนี้ให้กับ “ฮีโร่ในที่ทำงาน” ของเธอ คือ คุณใหม่ จากทีมสนับสนุน ผู้ซึ่งคอยตรวจสอบอย่างรอบคอบเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีงานใดตกหล่น

แรงบันดาลใจและจิตวิญญาณแห่งการให้ ในขณะที่อนุสาซาบซึ้งในความดูแลที่เธอได้รับระหว่างที่ปวดหัวหลายครั้ง เธอก็พบกับความสุขในการตอบแทน โดยการมอบของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อแสดงความขอบคุณแก่เพื่อนร่วมงานรุ่นน้องสำหรับการอุทิศตนในทุกวัน

นอกเหนือจากการสนับสนุนในที่ทำงานแล้ว อนุสายังพบแรงขับเคลื่อนจากส่วนลึกของใจในภาพดิจิทัลเรียบง่ายภาพหนึ่ง ภาพโปรดของเธอในปีนี้คือภาพถ่ายของลูกสาวของเธอ “ไม่ว่าฉันจะดูภาพนั้นก่อนเริ่มงาน ระหว่างพักเบรก หรือหลังจากเลิกงาน การได้เห็นรอยยิ้มของเธอคือพลังที่ขับเคลื่อนฉันในทุก ๆ วัน” เธอกล่าว

อาหารที่หวนคิดถึงและเป้าหมายในอนาคต ในช่วงวันหยุดเทศกาล อนุสาโหยหาความอบอุ่นใจจากฝีมือการทำอาหารของแม่เธอเป็นพิเศษ “เมนูอาหารเป็นเรื่องรอง” เธอกล่าว “รสชาติที่แท้จริงมาจากครอบครัวที่มารวมตัวกันรับประทานอาหาร”

เมื่อมองไปข้างหน้า ความปรารถนา “ที่หวังพึ่งปาฏิหาริย์” ของเธอพุ่งเป้าไปที่ความคล่องตัวในการดำเนินงาน: “ฉันปรารถนาให้ขั้นตอนการทำงานที่เป็นอุปสรรคต่าง ๆ หายไปได้อย่างง่ายดาย” ในด้านชีวิตส่วน เธอได้ตั้งเป้าหมายสำคัญไว้สำหรับปี 2569 นั่นคือการสร้างรากฐานทางการเงินเพื่อซื้อบ้านและรถยนต์ของตัวเอง

ชัยชนะ การยกย่อง และความภาคภูมิใจของแม่
นางสาวชยาภา ศรีชารัตน์ EVSBG APE – SMD/SMT

สำหรับชยาภา ปีที่ผ่านมาไม่ใช่แค่การเอาชีวิตรอด แต่เป็นบทเรียนแห่งความเชี่ยวชาญ เธอเล่าถึงคำสั่งซื้อขนาดใหญ่ในช่วงกลางปีที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ในตอนแรก “มันเหมือนกับภูเขาที่เราปีนขึ้นไปไม่ได้” เธอยอมรับ อย่างไรก็ตาม ภายใต้การนำของหัวหน้าทีม ทีมงานได้วางแผนอย่างมีประสิทธิภาพ โดยสลับเวลาพักเพื่อรักษาการทำงานของเครื่องจักรให้ต่อเนื่อง การส่งมอบคำสั่งซื้อนั้นได้ตรงเวลา นี่ถือเป็นความสำเร็จสูงสุดของเธอในปี 2568

เธอได้แบ่งปันชัยชนะครั้งนี้กับคุณโจ เพื่อนร่วมงานผู้มี “พลังพิเศษ” ที่เธอเรียกว่า หูทองคำ เธอเล่าด้วยความทึ่งว่า “เขาตรวจจับความผิดปกติของเครื่องจักรได้เพียงแค่ฟังเสียงขณะที่เดินผ่าน” “ทักษะการรับรู้ทางประสาทสัมผัสนี้ช่วยชีวิตพวกเรามานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว”

การจินตนาการถึงรางวัลและของขวัญอันล้ำค่า ความรู้สึกขอบคุณเป็นสิ่งที่กำหนดปีของชยาภา ซึ่งแสดงออกมาในรูปแบบของรางวัลที่จับต้องได้ เธอหวงแหนภาพถ่ายของตัวเองที่สวมสร้อยคอทองคำ ซึ่งเป็นของขวัญส่งท้ายปีจากแฟนหนุ่มที่แสดงความขอบคุณสำหรับความพยายามอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยของเธอ

แต่ความภาคภูมิใจที่สุดของเธอมาจากการให้มากกว่าการรับ “การมอบโบนัสก้อนแรกให้แม่ยังคงเป็นช่วงเวลาที่ประทับใจที่สุดของฉัน” เธอยิ้ม “น้ำตาแห่งความสุขของแม่คือรางวัลเดียวที่ฉันต้องการ”

รสชาติแห่งวันหยุดและความปรารถนาที่เป็นจริง เมื่อเทศกาลแห่งความสุขมาถึง ชยาภาเดินทางกลับบ้านเพื่อสิ่งที่ทำด้วยความรัก นั่นคือเมนูปู “พอรู้ว่าฉันจะมา แม่ก็จะไปขุดปูเอง ความพยายามนั้นทำให้เมนูนี้มีรสชาติเหมือนอยู่บ้าน”

ในส่วนของที่ทำงาน ชยาภาปรารถนา “ที่หวังพึ่งปาฏิหาริย์” ที่เน้นมนุษย์เป็นศูนย์กลางและใช้งานได้จริง “ฉันอยากจะเปลี่ยนพื้นที่พักผ่อนของเราให้มีที่นั่งที่ดีกว่านี้ พวกเราทำงานกันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และทีมงานสมควรที่จะได้พักผ่อนอย่างมีศักดิ์ศรีและสะดวกสบาย แทนที่จะนั่งบนพื้น”

บททดสอบอันหนักหน่วง ขับเคลื่อนด้วยความทะเยอทะยาน
นายสุริยา คอนกัน QE – Quality Engineering

ในฐานะพนักงานใหม่ สุริยาเปรียบปี 2568 ของเขาเป็นเพลงร็อคสุดฮิต “วัดใจ” เขากล่าวว่า “ปีนี้เต็มไปด้วยความท้าทาย มันเป็นบททดสอบจิตวิญญาณที่แท้จริง แต่เราก็แข็งแกร่งขึ้น” ความก้าวหน้าในอาชีพอย่างรวดเร็วของเขาเป็นผลมาจากอาจารย์ของเขา คุณเติ้ล และคุณโอ้ ซึ่งเขาอธิบายว่าเป็น “แหล่งความรู้” ที่สามารถตอบคำถามได้ทุกข้อ

ของขวัญแห่งความภาคภูมิใจและการหลีกหนีจากความจริง สำหรับสุริยาแล้ว ความสำเร็จนั้นไร้ค่าหากไม่ได้แบ่งปัน ช่วงเวลาที่เขารู้สึกภาคภูมิใจที่สุดคือการได้เลี้ยงดูพ่อแม่ด้วยเงินก้อนแรกที่หามาได้ด้วยตัวเอง

เพื่อเป็นการผ่อนคลายความเครียดจากการทำงานด้านวิศวกรรมคุณภาพ สุริยาจึงเปิดดูแกลเลอรี่ภาพในโทรศัพท์เพื่อพักผ่อน ภาพโปรดของเขาคือภาพถ่ายจากการเดินทางในอดีต “งานนั้นหนักหน่วงมาก” เขาครุ่นคิด “การหวนนึกถึงช่วงเวลาแห่งการท่องโลกและการพักผ่อนเหล่านั้น ช่วยเติมพลังให้ผมได้”

บรรยากาศวันหยุดและเป้าหมายในอนาคต สุริยาเชื่อมโยงวันหยุดกับกลิ่นหอมของธรรมชาติและความอบอุ่นของการรับประทานหมูกระทะ “การรับประทานหมูย่างอุ่น ๆ ท่ามกลางอากาศเย็นสบาย คือสุดยอดแห่งการพักผ่อน” เขากล่าว

ความปรารถนา “ที่หวังพึ่งปาฏิหาริย์” ของเขาเน้นไปที่ความสมดุล: “ผมอยากให้เรามีประสิทธิภาพที่นำไปสู่เวลาว่าง โดยทำงานให้เสร็จตรงเวลาเพื่อให้ทีมมีเวลาพักผ่อนมากขึ้น” อย่างไรก็ตาม วิสัยทัศน์ด้านอาชีพของเขาสำหรับปี 2569 นั้นทะเยอทะยาน “ผมตั้งตารอโครงการ ISO17025 อย่างใจจดใจจ่อ ด้วยการที่เดลต้าเปิดห้องปฏิบัติการใหม่ ผมหวังที่จะมีบทบาทสำคัญในการเริ่มต้นโครงการนี้”

เกี่ยวกับผู้เขียน (ทีมบรรณาธิการ)

DET Corp Comms

แชร์